Από τα αρχαία χρόνια με την έννοια της ευδαιμονίας, είχαν καταπιαστεί με ζήλο οι λάτρες της φιλοσοφίας. Πολλές απόπειρες ορισμού της έλαβαν τόπο. Η αλήθεια είναι πως μια μόνη απολυτή εκδοχή δεν μπορεί να εκφράσει απολυτά τον καθένα από μας. Είμαστε πλάσματα εγωκεντρικά και αναπόφευκτα η ευτυχία του καθενός μας είναι προσωπική υπόθεση, άκρως υποκειμενική.
Το ανικανοποίητο της φύσης μας,μας καταδικάζει σε έναν διαρκή αγώνα αναζήτησης. Μα αυτό το κυνήγι μας κράτα σε δράση και εν τέλει μας κινητοποιεί.Η δίψα μας για επιτυχία μας βγάζει στο κατώφλι νέων εμπειριών και βιωμάτων, ανεξάρτητα από την κατάκτηση της.
Εσύ με τι είσαι ευτυχισμένος,αναρωτήθηκες. Πόσοι από μας στο τέλος της ημέρας κάνουμε απολογισμό, απαρρυθμοντας τις πηγές ευτυχίας μας...Και αν ανήκετε σε αυτούς που κάνουν,συμπεριλαμβανεται λογούς ικανούς να σας σηκώσουν με χαμόγελο από το κρεβάτι;
Προτείνω, κάθε βράδυ με το τέλος της ημέρας, κάπου μετά το βραδινό, να στολίζετε την ''βιτρίνα'' της ημέρας που πέρασε με τους μικροθησαυρούς που ξεχωρίσατε. Αν η βιτρίνα σας είναι φτωχική τότε άλλαχτε στάση και συνήθειες!
Όταν γράφουμε, το μελάνι πάνω στο χαρτί,δίνει υπόσταση στις σκέψεις και στις αναμνήσεις.Και ξέρετε εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να λησμονούμε,είτε τα καλά είτε τα άσχημα.Το πρώτο είναι λυπηρό,μα το δεύτερο μας αυτοπροστατεύει. Πιάνοντας το τεφτέρι μας θα επανέρχεται η μνήμη και όταν γινόμαστε αγνώμονες θα βάζουμε στην θέση της την αχαριστία.
Είναι ωραία η ζωή και δεν το λέω έτσι, κοινότυπα!Με τα πολλά ή τα λιγότερα και η απλειστια είναι αυτή που την αρρωσταίνει .Όλοι ας θυμόμαστε πως πορευόμαστε κάτω από τον ίδιο ουρανό και δεν χρειάζεται να νομίζουμε ότι είμαστε κατώτεροι, αν δεν μένουμε σε δρόμο της Κηφισίας ή της Γλυφάδας.
Για να είμαστε ευτυχισμένοι πρέπει να βγάλουμε στην άκρη την σύγκριση και να εξελιχτούμε για να ξεπεράσουμε τον χθεσινό μας πιο άπειρο εαυτό. Να είμαστε ευγνώμονες για όσα έχουμε και να φροντίζουμε τους ανθρώπους μας και την όποια μορφή περιουσίας μας. Αυτή είναι η αρχή για γεμάτες μέρες και οι γεμάτες μέρες φέρνουν ανεπανάληπτες στιγμές!
.jpg)
Το ανικανοποίητο της φύσης μας,μας καταδικάζει σε έναν διαρκή αγώνα αναζήτησης. Μα αυτό το κυνήγι μας κράτα σε δράση και εν τέλει μας κινητοποιεί.Η δίψα μας για επιτυχία μας βγάζει στο κατώφλι νέων εμπειριών και βιωμάτων, ανεξάρτητα από την κατάκτηση της.
Εσύ με τι είσαι ευτυχισμένος,αναρωτήθηκες. Πόσοι από μας στο τέλος της ημέρας κάνουμε απολογισμό, απαρρυθμοντας τις πηγές ευτυχίας μας...Και αν ανήκετε σε αυτούς που κάνουν,συμπεριλαμβανεται λογούς ικανούς να σας σηκώσουν με χαμόγελο από το κρεβάτι;
Προτείνω, κάθε βράδυ με το τέλος της ημέρας, κάπου μετά το βραδινό, να στολίζετε την ''βιτρίνα'' της ημέρας που πέρασε με τους μικροθησαυρούς που ξεχωρίσατε. Αν η βιτρίνα σας είναι φτωχική τότε άλλαχτε στάση και συνήθειες!
Όταν γράφουμε, το μελάνι πάνω στο χαρτί,δίνει υπόσταση στις σκέψεις και στις αναμνήσεις.Και ξέρετε εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να λησμονούμε,είτε τα καλά είτε τα άσχημα.Το πρώτο είναι λυπηρό,μα το δεύτερο μας αυτοπροστατεύει. Πιάνοντας το τεφτέρι μας θα επανέρχεται η μνήμη και όταν γινόμαστε αγνώμονες θα βάζουμε στην θέση της την αχαριστία.
Είναι ωραία η ζωή και δεν το λέω έτσι, κοινότυπα!Με τα πολλά ή τα λιγότερα και η απλειστια είναι αυτή που την αρρωσταίνει .Όλοι ας θυμόμαστε πως πορευόμαστε κάτω από τον ίδιο ουρανό και δεν χρειάζεται να νομίζουμε ότι είμαστε κατώτεροι, αν δεν μένουμε σε δρόμο της Κηφισίας ή της Γλυφάδας.
Για να είμαστε ευτυχισμένοι πρέπει να βγάλουμε στην άκρη την σύγκριση και να εξελιχτούμε για να ξεπεράσουμε τον χθεσινό μας πιο άπειρο εαυτό. Να είμαστε ευγνώμονες για όσα έχουμε και να φροντίζουμε τους ανθρώπους μας και την όποια μορφή περιουσίας μας. Αυτή είναι η αρχή για γεμάτες μέρες και οι γεμάτες μέρες φέρνουν ανεπανάληπτες στιγμές!
Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι μετά από 3 χρόνια σε κατάθλιψη αυτό το κείμενο διαβάζοντας το με άγγιξε κατευθείαν. Όποιος δεν εχει περάσει κατάθλιψη δεν θα καταφέρει ποτέ να καταλάβει τη ζωή και την ψυχολογία ενός καταθλιπτικού ατόμου ιδικά στις μέρες μας που ο όρος κατάθλιψη είναι παρεξηγημένος από την άποψη ότι για «ψηλουπηδημα» χρησιμοποιούμε τον όρο κατάθλιψη όταν δεν αισθανόμαστε καλά για ένα μικρό διάστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε όταν κάποιος έχει όντος κατάθλιψη πολλές φορές θεωρούμε ότι το άτομο απλά μπορεί να περνάει κάποια φάση, αλλά δεν είναι καθόλου ετσι.
Το άτομο σε κατάθλιψη ζει σε ένα πολύ σκοτεινό και μοναχικό περιβάλλον. Αλλά για να μην μακρηγορώ. Το θέμα είναι να βρίσκει το κουράγιο και να σηκώνετε ο καθένας με τον τρόπο που προτίμα και του βρίσκετε!
Και πάλι ένα πολύ καλό και αξιόλογο κείμενο!!