ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

Νιώθεται ανασφάλεια; Έχετε απογοητευτεί να χτυπάτε πόρτες και να εισπράττετε απογοήτευση;

Η τσέπη άδειασε από χρήματα και ο νους από ελπίδα;

Η κρίση έσπειρε το ψαλίδισμα των εσόδων στα νοικοκυριά. 

Το παθητικό φαίνεται να μην μπορεί να ισοσταθμιστεί με το ενεργητικό. 

Το ισοζύγιο ομολογεί την αδυναμία του σύνολου και κατ’ επέκταση της μονάδας να ανταποκριθεί στις οικονομικές υποχρεώσεις επιτυχώς.

Φταίει η κακή διαχείριση ,η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος,η εμπάθεια 

του Νεοέλληνα για το κράτος.

Οι ρυθμοί ζωής που για δεκαετίες υπαγόρευε  η Παγκοσμιοποίηση, το μάρκετινγκ

 και το glamorous  life style που μας ξίπασε.

 Μας έκανε να πατάμε πέρα από τα πόδια μας.

Φταίει η οικογενειοκρατία και πελατειακές σχέσεις,τα ρουσφέτια κοινώς!

 Τις πταίει; 

Η απληστία της φάρας μας και ο εγωκεντρισμός μας,αναμφίβολα!

Και αν τα λάθη της γενιάς του Πολυτεχνείου, τα σκάνδαλα,οι μίζες,οι φούσκες,

οι επιτάσεις που οδηγούσαν σε οικονομική διείσδυσή μας έφεραν εδώ...

Εμείς τι κάνουμε για να σκοτώσουμε το τέρας;

Βασικός μισθός 440 και ο καφές στα 5…

Φτηνά εργατικά χεριά, κατσιασμένα εργασιακά δικαιώματα και πληθωρισμός στα ύψη…

Γινόμαστε η δεύτερή Βουλγαρία των Βαλκανίων;

Η΄ ακόμα χειρότερα ένα  κακό κακέκτυπο της... 

Μιας και το κόστος ζωής δεν συμβαδίζει με τις εισφορές μας.

Βγάζουμε το μαύρο φίδι από την τρύπα.

Είχαμε βλέπεις,  την ατυχία να γεννηθούμε σε μια χώρα με υποθηκευμένο μέλλον.

Είμαι σχεδόν 20 χρονών.

Σπουδάζω για να βγάλω κάρτα ανεργίας ή για να πηγαίνω δίσκο…

Βεβαία κάνω πως δεν το ξέρω,η άρνηση είναι άμυνα αυτοπροστασίας!

Ως πότε θα ζούμε  στην πατρική κατοικία;

Πόσοι τριαντάρηδες δεν ζουν στην πλάτη του πατέρα,του παππού,της γιαγιάς,της μάνας…

Αυτό δεν είναι μέλλον και για την ακρίβεια είναι καταδίκη…

Καταδίκη των ζωών της γενιάς μας... 

Οι γενιές  των ''διαπραγματευτών'',που εκλέγαμε σαν πρόβατα,είναι εξασφαλισμένες.

Αυτοί που ρήμαξαν τον τόπο και μας υποθήκευσαν, ήθελα να ήξερα αν:

Eίδαν τα μάτια της μάνας που δεν έχει να πάρει γάλα στο παιδί της.

Tα δάκρυά της γιαγιάς που πέρασε χωρίς θέρμανση τον Χειμώνα.

Του παιδιού που έκανε δυο δουλειές για να βγάλει την σχολή του και ο ύπνος του μοιάζε πολυτέλεια

Του 50αρη που έμεινε χωρίς δουλειά εκτεθημένος, με μια οικογένεια στην πλάτη.

Των χιλιάδων που έχασαν σπίτια σε μια νύχτα.

Σκέφτηκαν το πρόσωπο σου, τα πρόσωπα της μάνας σου,του πατέρα σου,των παππούδων σου…

Σε αυτή την χώρα, χρυσοπληρώνουμε την βενζίνη που κινούμαστε.

Τα τσιγάρα και τα ποτά έχουν ΦΠΑ, που φτάνει στον Θεό,τα χαράτσια μας βγάλαν την πέτσα

 και όμως χρωστάμε και άλλη ζωή ακόμα!

Αναρωτήθηκες ποτέ τι κάνουμε  εμείς για να αποβάλουμε τον ιο;

Για να τιμήσουμε την γαλανόλευκη;

Η προσωρινή καλή ζωή,ο καφές,το chating,μια βραδιά στο in club και τα tags

δεν είναι διαφυγή, είναι νάρκη.

Δες που θα πάμε έτσι όπως πάμε, μην απατάσαι...