Έχω ανάγκη από τις μικρές μου εξεγέρσεις.

Τις αποδράσεις από το πλαίσιό μου.

Τις λιποταξίες από τα πράγματα που με καθόρισαν.

Έχω απόλυτη ανάγκη από το γλυκό μου ψέμα

Αλλιώς.
..
Αλλιώς, πως θ' άντεχα ζωή μου να σ' αγαπώ!

Πάντα φεύγω.

Φεύγω, φεύγω, και πάντα φτάνω εκεί ακριβώς

απ' όπου έχω φύγει.

Μια ατέρμονη, αδιέξοδη φυγή. Σαν λιποταξία
.
Μακάρι να μπορούσα κάποτε να φύγω απ' τη φυγή

 μου.

Μα μου φαίνεται πως είναι πια αργά. Σουρούπωσε...

«Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή» - Αλκυόνη Παπαδάκη