H εκπαίδευση σίγουρα διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη ενός κράτους. Όχι όμως μόνο η πανεπιστημιακή εκπαίδευση αλλά και η επαγγελματική.
Στην Γερμανία, υπάρχει ειδική εκπαίδευση ακόμα και για χασάπηδες. Στην Ελλάδα, σχεδόν όλοι οι τεχνίτες παλιάς κοπής, είναι αυτοδίδακτοι.
Παράλληλα έχουμε τη ψευδαίσθηση ότι αυξάνοντας τον αριθμό των εισακτέων στα Πανεπιστημιακά τμήματα δημιουργούμε αυτόματα προοπτικές ανάπτυξης.Πρώτα από όλα η ποιότητα της εκπαίδευσης είναι σημαντικότερη της ποσότητας. Και η ποιότητα σίγουρα είναι αρνητική συνάρτηση του αριθμού των φοιτητών ανά τμήμα.
Άλλη πληγή της δημοσιάς παιδείας, το κράτος δεν δικαιούται να αποκλείει, έτσι εύκολα άτομα από την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το μεγαλύτερο μέρος της απόδοσης, εξαρτάται από την ικανότητα της αποστήθισης και μαθητές με πιθανόν, άλλες ιδιαίτερες ικανότητες αλλά αδυναμία, συγκράτησης μιας ορισμένης ύλης να αποτυγχάνουν.
Χρειαζόμαστε αναδιαμόρφωση του συστήματος ώστε να μην ενισχύεται η παραπαιδεία. Απαιτούνται μεταρυθμίσεις, προκείμενου οι γονείς να μην χύνουν αίμα, για να σπουδάζουν μελλοντικούς ανέργους για ήδη κορεσμένους κλάδους.
Ας καταρριφθούν τα στερεότυπα,δεν μπορεί να στελεχωθεί μια ολόκληρη κοινωνία με γιατρούς και Νομικούς.
Η αναβάθμιση των σπουδών και η ανάδειξη της φοίτησης για παραγωγή πλήρως καταρτισμένων επαγκελματιών σε τομείς με προοπτική είναι που απουσιάζει!
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου