Η Χρύσα Ιωαν. Τσαρούχη γεννήθηκε στην Κομοτηνή
όταν στα πεζοδρόμια της πόλης άνθιζαν ακόμα βυσσινιές.
Πέρασε τα παιδικά της χρόνια παίζοντας σε διάφορες πόλεις της χώρας
όταν υπήρχαν ακόμα γεινονιές.
Σπούδασε κλα(σ)σική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή
του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών όταν δοξάζονταν ακόμα οι συντροφιές.
Διορίστηκε στη Μέση Εκπαίδευση και διδάσκει σε Λύκειο της Αθήνας αγωνιώντας ακόμα
πλάι σε εφηβικές καρδιές.
Έχει μία κόρη, την Αγγελική, και δύο ακόμα αγάπες, την ορειβασία και το αργεντίνικο τάνγκο.
Είχα την τύχη να την έχω καθηγήτρια στις δυο τελευταίες τάξεις του Λυκείου.
Θα την χαρακτήριζα, ήρεμη δύναμη. Φινετσάτη και κομψή,μια γυναίκα απροσδιορίστου ηλικίας.
Την θυμάμαι με πολλή αγάπη και της έχω δώσει θέση προτύπου. Ακολουθεί ένα δείγμα
γραφής, από την ποιητική συλλογή της ''Διάταξη διαψεύσεων''.
Ποίηση ...;
Θα εννοείτε ίσως, την τιθάσευση
αφηνιασμένου συναισθήματος...
αλλά μπορεί
και τη χάρι που δίνεται
σε ακουσίως μεν ζημιωθέντας
εκουσίως δε διασωθέντας...
ή μήπως
τη μοναχική γωνιά
για να γλείφει και να γλύφει κανείς
-κι όχι χωρίς αυταρέσκεια
τις πληγές του. . .
Όπως και να 'χει,
τα ποιήματα
είναι η άλλη άκρη του γεφυριού,
που μας πετούν
να τη στερεώσουμε στη δική μας όχθη.
Ακόμη κι αν κανείς δεν περάσει το γεφύρι
είναι όμορφο
να ξέρουμε πως υπάρχει...
| 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου